ECHT lachen met een Rotterdamse tongval
door Roxane Kremers

Acteur Paul van Soest en zijn nieuwe ‘Echt Rotterdams Theater' stonden gisteravond in de grote zaal van het Isala Theater. De belofte uit de folder, 'een voorstelling in de traditie van 'Theater van de Lach'', werd waar gemaakt. ‘Weg van de Buren’ is een prachtvoorstelling, een klucht met een Rotterdamse tongval.

Daan en Klara wonen al twintig jaar heel gelukkig in hetzelfde huis. Maar met de komst van de nieuwe buren, die er een totaal andere levensstijl op na houden dan zij, is de rust verdwenen. Eva-lisa Geerlings speelt haar rol als 'aso' buurvrouw met een reusachtig plat Rotterdams stemgeluid. En zij is niet de enige, want de hond kan er ook wat van. Coen van Vlijmen die haar man Vincent speelt, animeert vooral in zijn korte scherpe opmerkingen. Lekker lomp.

Dragende element
Alle lof vooral voor het fenomenabele spel van Paul van Soest. Hij is volledig in zijn element in de voorstelling en dat werkt...op de lachspieren. Hij hoeft niets te zeggen, zijn houding zegt het allemaal. Hij draagt het geheel. Wat minder opvallend is de rol van Marja Lieuwen. Maar juist dat, dat zij zo goed in het geheel opgaat, is haar onvolprezen talent.

Omlijsting
Belangrijk in het stuk is de aankleding. Jammer is het huis, de muren hadden een fris likje verf kunnen gebruiken en een nieuwe vloerbedekking was ook niet verkeerd geweest voor die keurige mensen. Maar het lichtontwerp redt het en laat alles tot leven komen. Door het prachtige ontwerp waarbij zonne- en maanstralen door de glazenpui naar binnen vallen en het huis er knus en gezellig uitziet, voel je je op visite en onderdeel van het stuk. Die pui is het mooiste aan het huis. Heel mooi om te merken is ook dat het geluid onder controle is. Als de buren muziek aan hebben is het met de deur dicht stiller dan met de deur open.

Zonder of samen?
De hilarische situaties waaraan het brave echtpaar wordt onderworpen zorgen voor een hoop rumoer in het publiek. De herkenning doet het hem. Mooi is dat het geheel niet doorslaat naar een slapstick, en genoeg inhoud heeft om twee uur lang leuk te blijven. Het moment dat iedereen denkt, hier komen ze nooit meer vanaf is ook het moment dat het stuk omslaat. Daan (Paul) denkt 'if i cant beat them, join them'. Verrassing en goed bedacht. Ruud de Ridder, John Leddy en Gerard Cox hebben hun best gedaan en samen met het gedreven viertal en de perfect ondersteunende techniek is het wachten geblazen op het volgende avondje ECHT lachen.